Recenzja: "Mojżesz Schorr und Majer Bałaban. Polnisch-jüdische Historiker der Zwischenkriegszeit"/ Maria Gotzen-Dold. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 2014. ISBN 978-3-525-36998-2

• Main Author: Sroka, Łukasz Tomasz (PD Dr.)
• Format: Review
• Language: Polish
• Published: 2015
• Subjects: sami
• Online Access: https://opus4.kobv.de/opus4-euv/frontdoor/index/index/docId/936; https://nbn-resolving.org/urn:nbn:de:kobv:521-opus4-9367; https://doi.org/10.11584/opus4-936; https://opus4.kobv.de/opus4-euv/files/936/Sroka-2015-Mojzesz_Schorr.pdf

Wyborna to okazja dla recenzenta, gdy może oceniać książkę, której waga i znaczenie dla rozwoju nauki nie budzą najmniejszych wątpliwości. Bohaterowie recenzowanej pracy – Mojżesz Schorr i Majer Bałaban – to wybitni historycy, którzy jednocześnie sami stali się częścią historii. Badali oni między innymi polsko-żydowskie pogranicze kulturowe, by następnie stać się jego uosobieniem. Ich osiągnięcia naukowe są trudne do przecenienia. Przygotowana przez Mojżesza Schorra (1874–1941) dysertacja doktorska pt. Organizacja Żydów w Polsce od czasów najdawniejszych do r. 1772, obroniona w 1899 roku na Uniwersytecie Lwowskim, uważana jest za początek nowożytnej historiografii żydowskiej w Polsce [2]. Autor bez reszty poświęcił się badaniom nad orientalistyką, prawem babilońskim i semitologią. Majer Bałaban (1877–1942) był z kolei pionierem nowoczesnych badań nad historią i kulturą Żydów galicyjskich, ze szczególnym uwzględnieniem Żydów krakowskich i lwowskich. Wiele miejsca w swojej twórczości poświęcił też historii historiografii, kwestii zabytków i religijności Żydów polskich. Obydwaj uczeni zginęli podczas II wojny światowej.