ARKTİK BÖLGESİNDE İŞBİRLİĞİ VE ÇATIŞMA ARASINDA KURULMAYA ÇALIŞILAN DENGE: RUSYA ODAKLI BİR DEĞERLENDİRME

Arktik bölgesinde buzulların erimesine paralel olarak çatışma riskinden sıklıkla söz edilmektedir. Deniz yetki alanı, deniz kaynaklarına erişim ve uluslararası ulaşım gibi alanlarda Arktik’te ne gibi gelişmelerin yaşanabileceği ve bölge aktörleri arasında çatışma ya da işbirliği seçeneklerinden hang...

Full description

Bibliographic Details
Published in:Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Main Author: ALIM, Eray
Format: Article in Journal/Newspaper
Language:Turkish
Published: Adıyaman Üniversitesi 2021
Subjects:
Ön
Online Access:https://dergipark.org.tr/tr/pub/adyusbd/issue/67452/932483
https://doi.org/10.14520/adyusbd.932483
Description
Summary:Arktik bölgesinde buzulların erimesine paralel olarak çatışma riskinden sıklıkla söz edilmektedir. Deniz yetki alanı, deniz kaynaklarına erişim ve uluslararası ulaşım gibi alanlarda Arktik’te ne gibi gelişmelerin yaşanabileceği ve bölge aktörleri arasında çatışma ya da işbirliği seçeneklerinden hangisinin ön plana çıkacağı cevabı aranan sorular arasındadır. Bu çalışma Rusya merkezli olarak vaka incelemesi yöntemini kullanarak; teorik bağlamda ise Karmaşık Bağımlılık tezinden yararlanarak, Arktik’te ihtilaf-işbirliği dengesine dair bir projeksiyon ortaya koymaktadır. Ulaşılan sonuç olarak, Karmaşık Bağımlılık tezi ekseninde bölgesel dinamiklerin süreç tarafına yakın durduğu saptanmaktadır. Bu kapsamda, tarafların müşterek sorunlara çözüm üretme noktasında bir arada çalışma ve bunu gerektiğinde işbirliği çabalarını kurumsallaştırarak gerçekleştirme yönünde bir irade ortaya koydukları tespit edilmektedir. The melting of the ice mass in the Arctic is often viewed as a potential source of conflict. In the light of the issues related to maritime jurisdiction, marine resources and international shipping, questions are often raised as to which way the pendulum between cooperation and conflict will swing in the region. While this paper addresses this question, it employs the case study methodology with a specific focus on Russia, and draws upon the theory of Complex Interdependence. By way of conclusion, it is stipulated that between the two alternatives of “processes” and “capabilities”, regional dynamics tend closer to “processes” in the Arctic. This means that actors are inclined to collaborate to tackle common problems in the Arctic, which is, when required, implemented through the institutionalization of their cooperation.