The Conception of Home in the Twentieth and Twenty-First Century Literature of Travel

• Published in: Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
• Main Author: İMAMOĞLU, Abdulfettah
• Format: Article in Journal/Newspaper
• Language: Turkish
• Published: Selcuk University 2018
• Subjects: Home,other-place,self-place,literature of travel; Ev,başka-yer,öz-yer,gezi edebiyatı; New Zealand; Bouvier; Groenland
• Online Access: https://dergipark.org.tr/tr/pub/sefad/issue/42599/514442; https://doi.org/10.21497/sefad.514442

In relation with technical and technological progress that have made thecommunication between places faster and more frequent, the conception of homerepresents a significant issue in twentieth and twenty-first centuries. Home, aconceptual notion designating a central place for human living, refers to asymbolic place which is also related to terms like identity, culture andpersonality. The notion of home embodies particular conditions regarding therelation between human being as perceiver subject and place as perceivedobject. By choosing New Criticism as the method to approach the contemporaryliterary works selected for the development of this work[1] aftertheir potential quality to be part of a “travel literature theory”, this paperaims to constitute a definition of place from the perspective of literarytravelers who carry out considerations about the signification of place fromtheir own personal experiences that are taken place in elsewhere, inother-place, in places situated far from home, far from the ordinary, thefamiliar, the known. Realized in situations and conditions being independentfrom each other, those experiences, through their complementary or supportingquality which is reported inside literary works in forms of definitions andapproaches, will help to reveal several aspects concerning the conception ofhome which reflects a particular spatial reality. In this respect, the resultof this work will show that all kind of judgement about a definition of home isat the same time adequate and inadequate due to complexity of conception ofplace. [1] For thisarticle, are chosen six literary works written in three languages (French,Turkish or English) and published in different periods of twentieth andtwenty-first centuries. Those works, belonging to six literatures from fivecontinents, relate individual travel experiences realized in countries andcontinents different from each other, have been created by writers whorepresent a diversity of cultural identities. Readers can find in those worksconceptual, intellectual, individual and romanesque approaches related toquestion of place. According to their first publication dates, those works are:Terre des hommes, Antoine deSaint-Exupéry (France, 1939); On the road,Jack Kerouac (United States of America, 1957); L’Africain du Groenland, Tété-Michel Kpomassie (Togo, 1981); Le poisson-scorpion, Nicolas Bouvier(Switzerland, 1982); Başka Yollar,Enis Batur (Turkey, 2002); TowardsAnother Summer, Janet Frame (New Zealand, 2007 *Post-mortem publication). Yeni Eleştiri[1]kuramının, eserlerin bağımsız birer yapı olduğu ve kendi kendine yeterliliğiprensibinden hareketle, bu makale, konusunun şekillenmesi için referans olarakseçilen gezi edebiyatı metinlerinin sunduğu tanımlamalar ve betimlemelereolabildiğince sadık kalarak, insan yaşamı için merkezî bir mekân olmaniteliğine sahip ve bununla birlikte kimlik, kültür ve kişilik gibi olgularlada bağlantılı olan ve bunun yanı sıra teknik ve teknolojik sahada kaydedilenilerlemelerin bir sonucu olarak mekânlararası etkileşimin daha sık ve dahahızlı gerçekleştiği son iki yüzyılın kayda değer sorunsallarından olan ev veyurt algısına dair bir inceleme sunmayı hedefliyor. Bu bağlamda, referansolarak seçilen metinler, yalnızca deneyimsel nitelikleriyle değil aynı zamanda“gezi edebiyatı teorisi eseri” nitelikleriyle bağlantılı olarak da elealınacaktır. Dolayısıyla, algılayıcı özne olarak insan ve algınanan nesneolarak mekân diyalektiğinden hareketle, gezgin-yazar olaraknitelendirilebilecek çağdaş yazarlar tarafından, evlerinden ve yurtlarından,alışılmış ve sıradan olandan uzakta, dünyanın çeşitli yerlerindegerçekleştirilen gezi deneyimlerinin edebî boyut kazanmış hâli olan geziedebiyatı eserleri, içerdikleri parçalar aracılığıyla, bu makalenin konusu olanmekân algısı paradigmasına yaklaşımda izlenecek tutumu birincil eldenbesleyeceklerdir. Böylelikle, belirli bir mekânsal gerçekliği yansıtankavramlar olan ev ve yurdun gezgin-yazar açısından algısı noktasında, biridiğerinden bağımsız şartlarda gerçekleşmiş olsa dahi birbirini besleyen ya datamamlayan bireysel deneyimler neticesinde yazıya aktarılan tanımlama veyaklaşımlar üzerinden mekân algısı meselesinin farklı boyutları göz önüneserilecek, bu sayede de mekân olgusuna dair önerilecek olan herhangi biryargının hem bütünselliğine hem de eksikliğine vurgu yapılmış olacaktır.[1] Yeni Eleştiri(New Criticism), bir eserin kaynakveya kaynaklarına ve sosyokültürel arka planına odaklanmaktan ziyade,sayfalarında yer alan kelimeleri merkeze koyan, edebî eserleri, eser dışındakiögelerden bağımsız, otonom ve organik unsurlar olarak ele alan bir eleştiriyaklaşımı, anlayışı olarak tanımlanabilir (Das 2005: 24-25).