Kendine Mal Etme Bağlamında Neşet Günal’ın Toprak Adamları

• Published in: Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
• Main Authors: ATAMAN, Afif, YABALAK, Halit
• Format: Article in Journal/Newspaper
• Language: Turkish
• Published: Yüzüncü Yıl Üniversitesi 2021
• Subjects: Sami Şekeroğlu,Neşet Günal,Earthmen,appropriation,appropriate; Sami Şekeroğlu,Neşet Günal,Toprak Adamları,temellük,kendine mal etme; Pinnacle; Duran; sami
• Online Access: https://dergipark.org.tr/tr/pub/yyusbed/issue/67723/1052427; https://doi.org/10.53568/yyusbed.1052427

At the end of the 19th century, humanity began to see and perceive pictures in a way that no one had seen before in history. Camera filming has changed not only what we see but also how we look. A picture standing on the wall, like the human eye, can only be in one place in a time period. The camera, on the other hand, began to copy it to be used in any size, anywhere, for any purpose. Neşet Günal's Soil Men, produced by Sami Şekeroğlu using 26 works drawn by his teacher, painter Neşet Günal, between 1961 and 1984, within the framework of his new perception and reinterpretation of the picture by the camera, is the hidden pinnacle of the art of appropriation in our cinema. one of its points. In this article, the relationship between cinema and painting will be examined, and the production process of Neşet Günal's film Earth Men, which spanned ten years, will be analyzed in particular, two subjects of appropriation, Neşet Günal and Sami Şekeroğlu. The reflection of the artists' feeding from similar roots and the harmony in the way they perceive the world to the production process of the film, which is the result of reproduction, will be analyzed. The appropriation process of the film was evaluated based on the information, documents and documents obtained. As a result of the evaluations, in this experimental film, which can be seen as the first of its kind, it has been seen that the artistic understanding of both artists has turned into a common product. This joint work has affected the art life of both artists. İnsanlık, 19. yüzyılın sonunda daha önce tarihte kimsenin görmediği bir şekilde resimleri görüp algılamaya başlanmıştır. Kameranın film çekmesi sadece gördüğümüz şeyi değiştirmekle kalmamış nasıl göründüğümüzü de değiştirmiştir. Duvarda duran bir resim, insan gözü gibi, sadece bir zaman dilimi içerisinde, sadece bir yerde olabilmektedir. Kamera ise onu herhangi bir boyutta, herhangi bir yerde, herhangi bir amaçla kullanılmak üzere kopyalamaya başlamıştır. Yeni algılama biçimi ve kameranın resmi yeniden yorumlaması çerçevesinde, Sami Şekeroğlu'nun, hocası ressam Neşet Günal'ın 1961-1984 yılları arasında çizdiği 26 eserini kullanarak yaptığı Neşet Günal'ın Toprak Adamları filmi, temellük etme yani kendine mal etme sanatının sinemamızdaki gizli kalmış zirve noktalarından biridir. Bu makalede sinema resim ilişkisi irdelenip temellük etme'nin iki öznesi Neşet Günal ve Sami Şekeroğlu özelinde Neşet Günal'ın Toprak Adamları filminin on yıla yayılan yapım süreci analiz edilecektir. Sanatçıların benzer köklerden beslenmeleri ve dünyayı algılayış biçimlerindeki uyumun yeniden üretim sonucu ortaya çıkan filmin yapım sürecine yansıması analiz edilecektir. Elde edilen bilgi, belge ve dokümanlar üzerinden filmin temellük süreci değerlendirilmiş. Yapılan değerlendirmeler sonucunda türünün ilk örneği olarak görülebilecek bu deneysel filimde, her iki sanatçının sanat anlayışlarının ortak bir ürüne dönüştüğü görülmüştür. Bu ortak çalışma her iki sanatçının da sanat hayatını etkilemiştir.