Re-approaching Schneider’s Law

• Main Author: Μαρκουλάκη, Αικατερίνη Εμμανουήλ
• Format: Text
• Language: English
• Published: Aristotle University of Thessaloniki 2019
• Subjects: Διπλά σύμφωνα; Συλλαβικά περιθώρια; Θεωρία του Βελτίστου; Geminates; Syllable margins; Optimality Theory; Dogrib; inuktitut
• Online Access: https://dx.doi.org/10.26262/heal.auth.ir.305079; https://ikee.lib.auth.gr/record/305079

The purpose of the dissertation was the understanding and analysis of a phonological phenomenon known as Schneider’s Law or Law of Double Consonants. The dissertation supports the application of the law to four languages; Inuktitut, Trukese, Japanese and Dogrib. After the presentation of the language data and their previous analyses, the dissertation’s thesis is introduced. Namely, previous analyses suggested that Schneider’s Law concerned the simplification of a geminate when it follows a syllable with another geminate. The present dissertation directs the analysis to the avoidance of one and only syllable having parts of distinct geminates to both its syllable margins. This avoidance is assumed to be mainly due to the excessive markedness of geminates. Moreover, there are given analyses of the four languages based on the Optimality Theory for further support of the claim. Finally, the dissertation discusses alternative theories concerning the analysis of Schneider’s Law. : Σκοπός της διατριβής ήταν η κατανόηση και ανάλυση του φωνολογικού φαινομένου γνωστό ως νόμος του Schneider ή νόμος των διπλών συμφώνων. Η διατριβή υποστηρίζει την ύπαρξη του νόμου σε τέσσερις γλώσσες, τα Inuktitut, τα Trukese, τα Ιαπωνικά και τα Dogrib. Αφού παρουσιαστούν τα δεδομένα των γλωσσών και οι προηγούμενες αναλύσεις τους, δίνεται η πρόταση της διατριβής. Συγκεκριμένα, προηγούμενες αναλύσεις υποστήριζαν ότι στον νόμο του Schneider τα διπλά σύμφωνα απλοποιούνται όταν ακολουθούν μια συλλαβή η οποία και η ίδια εμπεριέχει διπλό σύμφωνο. Η παρούσα διατριβή κατευθύνει την ανάλυση στην αποφυγή ύπαρξης μία μόνο συλλαβής η οποία έχει μέρος των διπλών συμφώνων και στα δύο συλλαβικά της όρια. Η αποφυγή αυτή θεωρείται ως απόρροια του υπερβολικού μαρκαρίσματος των διπλών συμφώνων. Επιπλέον, δίνονται αναλύσεις των τεσσάρων γλωσσών με βάσει την Θεωρία του Βέλτιστου ώστε να στηριχθεί περαιτέρω η πρόταση. Τέλος, η διατριβή ασχολείται με εναλλακτικές θεωρίες σχετικά με την ανάλυση του εν λόγω νόμου.