Η εντολή για μη εφαρμογή καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης (DNR) σε ασθενείς τελικού σταδίου: Ιατρικές ενδείξεις και ηθικοί προβληματισμοί σε διάφορες χώρες

• Main Author: Ζουμάκης, Μιχαήλ Νικολάου
• Format: Text
• Language: Greek
• Published: Aristotle University of Thessaloniki 2018
• Subjects: καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση; εντολή DNR εντολή για μη εφαρμογή καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης; ηθικοί προβληματισμοί; cardiopulmonary resuscitation; DNR order do not resuscitate order; ethical concerns; Canada; Norway; Iceland
• Online Access: https://dx.doi.org/10.26262/heal.auth.ir.298894; https://ikee.lib.auth.gr/record/298894

Η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση αποτελεί το ύστατο όπλο της ιατρικής επιστήμης απέναντι στο θάνατο. Ωστόσο, για πολλούς ασθενείς που βρίσκονται στο τελικό στάδιο μίας ανίατης ασθένειας, έχει θεσπιστεί η έννοια της εντολής για μη εφαρμογή ΚΑΡΠΑ σε περιπτώσεις καρδιοαναπνευστικής ανακοπής εξαιτίας της νόσου (εντολή DNR). Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνηθούν βιβλιογραφικά οι ιατρικές ενδείξεις για την εντολή DNR σε ασθενείς τελικού σταδίου, οι παράμετροι με τις οποίες αποφασίζεται και εφαρμόζεται η DNR σε διάφορες χώρες του πλανήτη, καθώς επίσης και οι ηθικοί προβληματισμοί που αυτή δημιουργεί. Για το σκοπό αυτό έγινε αναζήτηση στη βάση δεδομένων του Pubmed και χρησιμοποιήθηκαν οι λέξεις – κλειδιά: «dnr», «Do-Not-Resuscitate», «dnr terminal» και «dnr ethics». Συνολικά έγιναν δεκτά 407 αποτελέσματα και συλλέχθηκαν στοιχεία που αφορούν 37 χώρες ανά τον πλανήτη . την Αίγυπτο, την Αυστραλία, την Αυστρία, το Βέλγιο, τη Βραζιλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Δανία, την Ελβετία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιαπωνία, την Ινδία, την Ιορδανία, το Ιράν, την Ιρλανδία, την Ισλανδία, την Ισπανία, το Ισραήλ, τον Καναδά, την Κένυα, την Κίνα, τη Νορβηγία, τη Νότια Κορέα, την Ολλανδία, το Πακιστάν, την Παλαιστίνη, την Πολωνία, την Πορτογαλία, τη Σαουδική Αραβία, τη Σιγκαπούρη, τη Σλοβενία, το Σουλτανάτο του Ομάν, τη Σουηδία, την Τουρκία και τη Φινλανδία. Οι παράμετροι που ενδιαφέρουν κυρίως στο παραπάνω υλικό είναι το πώς αντιμετωπίζεται η εντολή DNR από τη νομοθεσία, τους επαγγελματίες υγείας, την τοπική κοινωνία, αλλά και το θρησκευτικό οικοδόμημα των χωρών αυτών : Cardiopulmonary resuscitation is Medicine’s ultimate weapon against death. However, many patients with incurable diseases and poor prognosis are suitable for a Do – Not – Resuscitate order (DNR). The aim of this thesis is to investigate not only the medical criteria for applying a DNR order on terminally ill patients, but also to provide a thorough review of the current literature regarding how DNR is decided across the globe. Ethical principles and dilemmas are also included in this investigation. A systematic search was conducted throughout Pubmed database, using «dnr», «Do-Not-Resuscitate», «dnr terminal» and «dnr ethics» as the main keywords. A total of 407 results were used to carry out this research. Data were collected from thirty seven countries around the globe. These are Egypt, Australia, Austria, Belgium, Brazil, France, Germany, Denmark, Switzerland, the United Arab Emirates, the United States of America, the United Kingdom, Japan, India, Jordan, Iran, Ireland, Iceland, Spain, Israel, Canada, Kenya, China, Norway, South Korea, the Netherlands, Pakistan, Palestine, Poland, Portugal, Saudi Arabia, Singapore, Slovenia, the Sultanate of Oman, Sweden, Turkey and Finland. The main variables that matter to this study are the ruling legislation, the health care professionals’ clinical practice, the local society’s ethic principles and the religious status quo of these countries