Linking co-monitoring to co-management: bringing together local, traditional, and scientific knowledge in a wildlife status assessment framework
Effective wildlife management requires accurate and timely information on conservation status and trends, and knowledge of the factors driving population change. Reliable monitoring of wildlife population health, including disease, body condition, and population trends and demographics, is central t...
Published in: | Arctic Science |
---|---|
Main Authors: | , , , , , , , , , , , , , , , , |
Format: | Article in Journal/Newspaper |
Language: | English |
Published: |
Canadian Science Publishing
2020
|
Subjects: | |
Online Access: | http://dx.doi.org/10.1139/as-2019-0019 https://cdnsciencepub.com/doi/full-xml/10.1139/as-2019-0019 https://cdnsciencepub.com/doi/pdf/10.1139/as-2019-0019 |
Summary: | Effective wildlife management requires accurate and timely information on conservation status and trends, and knowledge of the factors driving population change. Reliable monitoring of wildlife population health, including disease, body condition, and population trends and demographics, is central to achieving this, but conventional scientific monitoring alone is often not sufficient. Combining different approaches and knowledge types can provide a more holistic understanding than conventional science alone and can bridge gaps in scientific monitoring in remote and sparsely populated areas. Inclusion of traditional ecological knowledge (TEK) is core to the wildlife co-management mandate of the Canadian territories and is usually included through consultation and engagement processes. We propose a status assessment framework that provides a systematic and transparent approach to including TEK, as well as local ecological knowledge (LEK), in the design, implementation, and interpretation of wildlife conservation status assessments. Drawing on a community-based monitoring program for muskoxen and caribou in northern Canada, we describe how scientific knowledge and TEK/LEK, documented through conventional monitoring, hunter-based sampling, or qualitative methods, can be brought together to inform indicators of wildlife health within our proposed assessment framework. Atuttiaqtut angutikhat aulatauni piyalgit nalaumayumik piyarakittumiklu tuhagakhat nunguttailininut qanuritni pitquhitlu, ilihimanilu pityutit pipkaqni amigaitnit alanguqni. Naahuriyaulat munarini angutikhat amigaitni aaniaqtailini, ilautitlugit aaniarutit, timai qanuritnit, amigaitnitlu pitquhit hiamaumanilu, atugauniqhauyut pitaqninut una, kihimik atuqtauvaktut naunaiyaiyit munariyauni kihimik amihuni naamangitmata. Ilaliutyaqni allatqit pityuhit ilihimanitlu qanuritni piqarutaulat tamatkiumaniqhanik kangiqhimani atuqtauvaktuniunganit naunaiyaiyit munarinit ahiniittut akuttuyunik amigaitni inait. Ilaliutyaqni pitquhit uumatyutit ilihimani (TEK) ... |
---|